Ogólne :
www.luszczyca.pl
nadzieja
Wysłane przez:
arek (---.internetdsl.tpnet.pl)
Data: 01 sty 2005 - 17:20:07
Autor: arek (---.internetdsl.tpnet.pl)
Data: 01-01-05 08:53
__skopiowałem bez zgody autorki z forum__www.xyz/webd.pl
na łamach najnowszego "nature medicne" jest artykuł o odkryciu genu łuszczycy!!!!
Łuszczyca i geny
Gen Stat3 jest odpowiedzialny za rozwój łuszczycy - donoszą naukowcy na łamach najnowszego numeru "Nature Medicine".
Łuszczyca (ang. psoriasis) jest przewlekłą, zapalną chorobą skóry, występującą u 2-3 proc. społeczeństwa. Długotrwałym stan zapalny objawia się czerwonymi, swędzącymi grudkami pokrytymi srebrnymi płatkami przypominającymi łuski, stąd też nazwa choroby. Płatki skóry zaczynają odpadać, odsłaniając czerwone, czasem krwawiące, plamy.
Zmiany łuszczycowe dotykają najczęściej skóry głowy, łokci, kolan oraz pleców, czyli miejsc szczególnie narażonych na podrażnienia i ucisk.
Grupa naukowców z Uniwersytetu Stanu Teksas pod kierunkiem Johna DiGiovanniego odkryła gen, który jest odpowiedzialny za rozwój choroby oraz uzyskała mysi model łuszczycy, dzięki któremu możliwe będzie opracowanie nowych metod leczenia.
Zdrowy naskórek stale produkuje nowe komórki, które wraz z upływem czasu dojrzewają i przesuwają się ku powierzchni, aby następnie pojedynczo się odrywać. W łuszczycy proces ten jest znacznie przyspieszony, ale komórki naskórka (keranocyty) w momencie, gdy mają się oderwać, nie są w pełni dojrzałe, co objawia się odrywaniem dużych płatów skóry. Tempo odrywania się jest nawet dziesięciokrotnie szybsze niż w przypadku zdrowej skóry i keranocyty złuszczają się po 3 dniach od powstania zamiast po 30.
Naukowcy z Teksasu odkryli, że za przyspieszenie procesów wymiany naskórka odpowiedzialne jest białko kodowane przez gen Stat3.
Białko STAT3 jest czynnikiem transkrypcyjnym, czyli białkiem regulującym aktywność wielu różnych genów komórkowych. Pełni ważną rolę w procesach gojenia się ran. Pod wpływem zwiększonej ilości białka STAT3 keranocyty szybciej się dzielą odbudowując uszkodzoną tkankę. Po zakończeniu procesu gojenia białko STAT3 powinno jednak przestać być wytwarzane. Jeżeli tak się nie stanie, nadmierna produkcja STAT3 może właśnie doprowadzić do łuszczycy.
Potwierdzają to obserwacje kliniczne pacjentów chorych na łuszczycę, u których znajduje się wysokie stężenia białka STAT3 w obrębie zmian zapalnych skóry.
Co więcej, naukowcom udało się uzyskać mysi model choroby. Genetycznie zmodyfikowane myszy, u których gen Stat3 jest stale aktywny (tak jak przy gojeniu się ran), rodzą się zupełnie normalne, ale po około 2 tygodniach na ich ciele zaczynają pojawiać się plamy i grudki bardzo przypominające zmiany łuszczycowe.
Mysi model choroby pomoże w opracowaniu nowych metod leczenia łuszczycy, na którą jak dotąd nie udało się odnaleźć skutecznego leku.
Jedną z takich metod może być podawanie bezpośrednio na zaatakowany naskórek krótkich cząsteczek DNA blokujących białko STAT3. Takie podejście, zaproponowane przez badaczy z Teksasu, okazało się skuteczne w przypadku myszy, gdzie nie tylko dochodziło do zahamowania procesu zapalnego i dalszego rozwoju choroby, ale także do cofania się już istniejących zmian naskórka.
pozdrawiam
----------------------------------------------------
skopiowałem bez zgody autorki z forum
www.xyz/webd.pl
zdrowia
arek
Data: 01-01-05 08:53
__skopiowałem bez zgody autorki z forum__www.xyz/webd.pl
na łamach najnowszego "nature medicne" jest artykuł o odkryciu genu łuszczycy!!!!
Łuszczyca i geny
Gen Stat3 jest odpowiedzialny za rozwój łuszczycy - donoszą naukowcy na łamach najnowszego numeru "Nature Medicine".
Łuszczyca (ang. psoriasis) jest przewlekłą, zapalną chorobą skóry, występującą u 2-3 proc. społeczeństwa. Długotrwałym stan zapalny objawia się czerwonymi, swędzącymi grudkami pokrytymi srebrnymi płatkami przypominającymi łuski, stąd też nazwa choroby. Płatki skóry zaczynają odpadać, odsłaniając czerwone, czasem krwawiące, plamy.
Zmiany łuszczycowe dotykają najczęściej skóry głowy, łokci, kolan oraz pleców, czyli miejsc szczególnie narażonych na podrażnienia i ucisk.
Grupa naukowców z Uniwersytetu Stanu Teksas pod kierunkiem Johna DiGiovanniego odkryła gen, który jest odpowiedzialny za rozwój choroby oraz uzyskała mysi model łuszczycy, dzięki któremu możliwe będzie opracowanie nowych metod leczenia.
Zdrowy naskórek stale produkuje nowe komórki, które wraz z upływem czasu dojrzewają i przesuwają się ku powierzchni, aby następnie pojedynczo się odrywać. W łuszczycy proces ten jest znacznie przyspieszony, ale komórki naskórka (keranocyty) w momencie, gdy mają się oderwać, nie są w pełni dojrzałe, co objawia się odrywaniem dużych płatów skóry. Tempo odrywania się jest nawet dziesięciokrotnie szybsze niż w przypadku zdrowej skóry i keranocyty złuszczają się po 3 dniach od powstania zamiast po 30.
Naukowcy z Teksasu odkryli, że za przyspieszenie procesów wymiany naskórka odpowiedzialne jest białko kodowane przez gen Stat3.
Białko STAT3 jest czynnikiem transkrypcyjnym, czyli białkiem regulującym aktywność wielu różnych genów komórkowych. Pełni ważną rolę w procesach gojenia się ran. Pod wpływem zwiększonej ilości białka STAT3 keranocyty szybciej się dzielą odbudowując uszkodzoną tkankę. Po zakończeniu procesu gojenia białko STAT3 powinno jednak przestać być wytwarzane. Jeżeli tak się nie stanie, nadmierna produkcja STAT3 może właśnie doprowadzić do łuszczycy.
Potwierdzają to obserwacje kliniczne pacjentów chorych na łuszczycę, u których znajduje się wysokie stężenia białka STAT3 w obrębie zmian zapalnych skóry.
Co więcej, naukowcom udało się uzyskać mysi model choroby. Genetycznie zmodyfikowane myszy, u których gen Stat3 jest stale aktywny (tak jak przy gojeniu się ran), rodzą się zupełnie normalne, ale po około 2 tygodniach na ich ciele zaczynają pojawiać się plamy i grudki bardzo przypominające zmiany łuszczycowe.
Mysi model choroby pomoże w opracowaniu nowych metod leczenia łuszczycy, na którą jak dotąd nie udało się odnaleźć skutecznego leku.
Jedną z takich metod może być podawanie bezpośrednio na zaatakowany naskórek krótkich cząsteczek DNA blokujących białko STAT3. Takie podejście, zaproponowane przez badaczy z Teksasu, okazało się skuteczne w przypadku myszy, gdzie nie tylko dochodziło do zahamowania procesu zapalnego i dalszego rozwoju choroby, ale także do cofania się już istniejących zmian naskórka.
pozdrawiam
----------------------------------------------------
skopiowałem bez zgody autorki z forum
www.xyz/webd.pl
zdrowia
arek