Re: Exorex lotion - lek na łuszczyce, ktory pomógł mi w 3 tygodnie (0 sterydów)
Wysłane przez:
Podwieczorek (---.internetdsl.tpnet.pl)
Data: 28 maj 2008 - 16:51:40
Do KRISA - życzę miłej lektury.
Na czym polega terapia minutowa cygnoliną?
Każdy chory na łuszczycę powinien dobrze znać zasady tego leczenia - może je bowiem zastosować przy każdym nawrocie zmian chorobowych, nie niszcząc skóry i nie nadwyrężając zasobów finansowych. Terapia minutowa opiera się na fakcie, że cygnolina wchłania się w ogniska łuszczycowe (pozbawione łuski) 30-50 razy szybciej niż w okoliczną skórę zdrową.
Terapia minutowa (Achton) - wskazówki dla pacjenta
* Stosuj cygnolinę tylko na ogniska łuszczycowe.
* Zaczynaj od stosowania maści o niskim stężeniu i jeżeli nie wystąpi podrażnienie skóry, co 2-5 dni zwiększaj czas ekspozycji, a mniej więcej co 10 dni zwiększaj stężenie, zaczynając znowu od krótkiego czasu (10 minut). Stężenie cygnoliny należy dobierać indywidualnie (decyduje o tym lekarz) od 0,1% do 2%, czas ekspozycji od 10 minut do godziny, maksymalnie do 2 godzin. Cygnolina po około dwóch godzinach przestaje działać leczniczo i powoduje podrażnienie. Taka terapia trwa 20-30 dni.
* Po czasie wskazanym na schemacie zmyj cygnolinę wodą z dużą ilością mydła (najlepiej szarego) i zastosuj maści natłuszczające.
* Jeśli wystąpi podrażnienie skóry (zaczerwienienie, pieczenie), stosowanie cygnoliny przerwij aż do ustąpienia ww. objawów i używaj w tym czasie maści natłuszczających. Po ustąpieniu podrażnienia można wznowić leczenie, ale stosując niższe stężenia i krótszy czas ekspozycji.
* Co najmniej raz na tydzień potrzebna jest konsultacja lekarza prowadzącego, który zna przebieg twojej choroby. Powinien on ustalić terapię minutową i dać ci indywidualny schemat leczenia.
* Cygnolina zabarwia tkaniny na kolor fioletowo - brązowy, dlatego najlepiej wykonywać zabieg w łazience i nie zakładać żadnego ubrania przez okres wskazany w schemacie lub zakładać odzież specjalnie do tego przeznaczoną.
* W czasie leczenia wokół wykwitu łuszczycowego pojawia się brunatne zabarwienie -jest to objaw korzystny. Zabarwienie ustąpi w ciągu kilku tygodni. Nie należy stosować cygnoliny dłużej niż zaleci lekarz, bo może to spowodować tzw. przeleczenie i wysiew nowych zmian łuszczycowych.
* Nie stosuj cygnoliny na okolice zgięć stawowych, narządów płciowych i twarz. Bardzo łatwo spowodować podrażnienia. Cygnolina może się przedostać do jamy ustnej i do spojówki oka. W tych miejscach lepiej zastosować nowoczesne preparaty sterydowe.
* W czasie leczenia cygnolina należy kontrolować czas przebywania na słońcu.
Skład cygnoliny:
Cygnolina (dithranol, anthralina)
Jest preparatem starym, znanym w dermatologii od ok. 120 lat, podobnie jak jej naturalna poprzedniczka chryzarobina, od której różni się jedynie brakiem grupy metylowej w pozycji 3. Jej szersze zastosowanie datuje się na lata 30. XX w., początkowo w Niemczech, a następnie w Wielkiej Brytanii.
Cygnolina należy do związków trójpierścieniowych pochodnych antracenu. Pod względem chemicznym cygnolina jest więc 1,8-dwuhydroksy-9-antronem.
Początkowo sądzono, co do dziś podkreślają niektóre podręczniki, że cygnolina poprzez swe działanie redukujące ogranicza jedynie liczbę podziałów mitotycznych w naskórku. Dziś wiadomo, że wpływa również na procesy zapalne.
Mechanizm działania cygnoliny wynika z jej budowy chemicznej warunkującej łatwość powstawania tlenu syngletowego, anionu nadtlenkowego i rodników hydroksylowych, odpowiedzialnych zarówno za efekty terapeutyczne, jak i działanie drażniące. Te ostatnie nie są, jak się wydaje, niezbędnym atrybutem skutecznej terapii. Cygnolina wywiera duży wpływ na szereg elementów procesu łuszczycowego, wśród których na główną uwagę zasługuje oddziaływanie na procesy oddychania tkankowego. Powoduje zahamowanie syntezy ATP na poziomie mitochondriów, co ma szerokie implikacje dla całej gamy innych procesów wykorzystujących to źródło energii, a w tym syntezę DNA i podziały mitotyczne.
Preparaty cygnoliny wymagają specjalnej formulacji dla zapewnienia odpowiedniej penetracji i stabilności. Jak udowodniono, najlepszym podłożem jest podłoże parafinowe z dodatkiem substancji zagęszczającej (np. tlenek cynku) dla zapewnienia utrzymywania się maści w miejscu aplikacji. Dodatek 0,5 proc. kwasu salicylowego ma za zadanie zapewnienie odpowiedniego pH preparatu. Kwas askorbinowy przeciwdziała utlenianiu cygnoliny. Należy unikać wystawiania cygnoliny na działanie światła, powietrza, podwyższonej temperatury oraz czynników alkalizujących.
Preparaty zawierające cygnolinę są przeznaczone do leczenia zmian o typie łuszczycy zwykłej i stacjonarnym przebiegu. Nie należy stosować maści zawierających cygnolinę na zmiany wysiewne, podrażnione, erytrodermiczne lub wysiękowe, gdyż może dochodzić do ich podrażnienia i zaostrzenia.
Cygnolinę stosuje się wg tzw. minutowej metody terapii. Maści cygnolinowe o stężeniu 0,1-0,5-1,0-2,0 proc. nakłada się na zmiany skórne na ściśle określony czas, nie przekraczający zwykle 2 godz. (optymalnie 30?60 min), po czym zmywa się powierzchnię skóry wodą z mydłem.
Więc stężenie musi być dobrane do organizmu jego zmian i odporności.
Zalety, tani środek, reemisje po nim są rzadsze, aniżeli po innych. Lek sprawdzony w terapii. Doskonałe daje efekty w połączeniu z dietą po wyeliminowaniu cukrów,wieprzowiny, alkoholi.Pozdrawiam.
Podwieczorek