Re: Nowe forum...!!
Wysłane przez:
urszula (---.nwrk.east.verizon.net)
Data: 14 mar 2008 - 03:43:09
Lamerka Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> ... cd bo wszystko sie nie zmiescilo
> Neotigason
> Skład
> 1 kaps. zawiera 10 lub 25 mg acitretinu.
> Działanie
> Syntetyczny, aromatyczny analog kwasu retinowego.
> Zmniejsza nadmierne rogowacenie skóry,
> normalizuje odnowę i różnicowanie się komórek
> naskórka. Biodostępność po podaniu doustnym
> wynosi średnio 60% i różni się znacznie u
> poszczególnych pacjentów (35-95%). Wchłanianie
> zwiększa się w obecności posiłku. Maksymalne
> stężenie we krwi występuje po 1-4 h od podania.
> Ze względu na silne właściwości lipofilne
> łatwo przenika do tkanek. W 99% wiąże się z
> białkami osocza. Jest całkowicie metabolizowany
> w wątrobie; jego głównym metabolitem jest
> cis-acitretin. T0,5 acitretinu wynosi około 50 h,
> natomiast T0,5 metabolitu - około 60 h. U
> niektórych pacjentów (zwłaszcza po spożyciu
> alkoholu) jednym z metabolitów acitretinu jest
> także etretinat, którego T0,5 wynosi około 120
> dni. Acitretin jest wydalany w postaci
> zmetabolizowanej w jednakowych ilościach z moczem
> i z żółcią.
> Wskazania
> Uogólniona łuszczyca krostkowa, ciężkie
> postacie łuszczycy zwykłej (w skojarzeniu z Re
> PUVA), łuszczyca erytrodermiczna, łuszczycowe
> zapalenie stawów i ograniczona łuszczyca
> krostkowa (w skojarzeniu z Re PUVA), wrodzona
> rybia łuska, łupież czerwony mieszkowy, choroba
> Dariera.
> Przeciwwskazania
> Ciąża (na 4 tyg. przed rozpoczęciem leczenia,
> podczas jego trwania oraz przez 2 lata po jego
> zakończeniu należy stosować skuteczną
> antykoncepcję), okres karmienia piersią, znaczne
> upośledzenie czynności wątroby lub nerek,
> zaburzenia metabolizmu lipidów, hiperwitaminoza
> A, nadwrażliwość na acitretin lub inne
> retinoidy. Nie należy stosować u pacjentów
> leczonych witaminą A lub jej pochodnymi,
> tetracyklinami, metotreksatem oraz u osób
> używających soczewek kontaktowych. Ostrożnie
> stosować u chorych na cukrzycę. U dzieci
> stosować wyłącznie w przypadku nieskuteczności
> innych metod leczniczych.
> Działanie niepożądane
> Suchość warg, spojówek, błony śluzowej jamy
> ustnej i nosowej, zapalenie czerwieni wargowej,
> rumień, świąd, pieczenie, łuszczenie się
> naskórka dłoni i stóp, zanokcica, łamliwość
> paznokci, krwawienie z nosa, wypadanie włosów.
> Rzadko bóle głowy, bóle kostno-mięśniowe,
> zaburzenia widzenia (zwłaszcza nocnego), łagodne
> nadciśnienie wewnątrzczaszkowe. Niekiedy reakcje
> fotouczuleniowe. Może wystąpić przemijające
> zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych,
> stężenia bilirubiny, glukozy, cholesterolu i
> triglicerydów we krwi (zwłaszcza u pacjentów z
> zaburzeniami metabolizmu lipidów, otyłością,
> cukrzycą lub nadużywających alkoholu). Objawy
> te są zależne od dawki i odwracalne.
> Długotrwałe leczenie podtrzymujące może
> wywołać hiperostozę i zwapnienia
> pozaszkieletowe. Acitretin działa silnie
> teratogennie.
> Interakcje
> Nasila działanie fenytoiny. Jednoczesne
> stosowanie z witaminą A lub innymi retinoidami
> prowadzi do hiperwitaminozy A. Z tetracyklinami -
> zwiększone ryzyko podwyższonego ciśnienia
> śródczaszkowego; jednoczesne stosowanie z
> metotreksatem może spowodować zapalenie
> wątroby.
> Dawkowanie
> Dorośli doustnie początkowo 25-30 mg dziennie
> przez 2-4 tyg., a następnie ustala się
> indywidualnie wielkość dawki podtrzymującej. W
> łuszczycy wynosi ona zazwyczaj 25-50 mg
> (maksymalnie 75 mg dziennie); dawkę tę podaje
> się zazwyczaj przez 6-8 tyg. W leczeniu zaburzeń
> keratynizacji dawka podtrzymująca może być
> mniejsza niż 20 mg dziennie (maksymalna dawka
> dobowa - 50 mg). U dzieci dawka początkowa wynosi
> zazwyczaj około 0,5 mg/kg m.c./24 h; w
> uzasadnionych przypadkach dawkę tę można
> zwiększyć do 1 mg/kg m.c./24 h (należy ją
> stosować krótkotrwale i nie przekraczać
> całkowitej dawki dobowej 35 mg). Dawkę
> podtrzymującą ustala się indywidualnie na
> możliwie najniższym poziomie.
> Uwagi
> Podczas długotrwałego leczenia należy
> regularnie kontrolować stężenie lipidów i
> aktywność enzymów wątrobowych we krwi oraz
> wykonywać badania radiologiczne kości
> (szczególnie u dzieci należy zwrócić uwagę na
> parametry wzrostu i kostnienia). U chorych na
> cukrzycę należy w początkowej fazie leczenia
> kontrolować stężenie glukozy. Podczas leczenia
> i w ciągu roku po jego zakończeniu nie można
> być dawcą krwi.
>
> Methotrexat
> Skład
> 1 tabl. zawiera 2,5 mg lub 10 mg metotreksatu.
> Działanie
> Cytostatyk z grupy antymetabolitów działający
> głównie w fazie S cyklu komórkowego. Jest
> antagonistą kwasu foliowego - silnym inhibitorem
> dehydrogenazy tetrahydrofolianowej. Kwas foliowy
> (dihydrofoliowy - DHF), aby spełniać rolę
> ważnej witaminy w organizmu musi zostać
> przekształcony do kwasu folinowego (kwas
> tetrahydrofoliowy - THF) - czynnego biologicznie
> związku, koniecznego dla syntezy kwasów
> nukleinowych. THF przenosi jednostki jednowęglowe
> do odpowiednich zasad. Tym samym hamuje syntezę
> kwasu tymidylowego (synteza DNA) i inozynowego
> (dla RNA) - prekursorów tymidynowych, adeninowych
> i guanidynowych nukletydów DNA i RNA. Zahamowanie
> aktywności enzymu katabolizującego reakcję
> redukcji DHF do THF powoduje brak tego ostatniego
> związku i zakłócenie życiowo ważnych funkcji
> komórki - w efekcie prowadzi do jej śmierci.
> Ostatnio istotną rolę w mechanizmie działania
> MTX przypisuje się powstawaniu
> wewnątrzkomórkowemu tzw. form poliglutamylowych
> leku - wolniej opuszczających komórki docelowe i
> przez to dłużej działających. Antagoniści
> kwasu foliowego wskutek podobieństwa
> strukturalnego do DHF i znacznie zwiększonego
> powinowactwa do enzymu konkurencyjnie blokują
> jego działanie. Metotreksat jest najpowszechniej
> stosowanym lekiem tej grupy. Wiąże się z
> enzymem około 10 000 razy silniej niż DHF,
> praktycznie w sposób nieodwracalny. Po podaniu
> doustnym wchłania się łatwo z przewodu
> pokarmowego. Zwiększenie dawki powoduje
> zmniejszenie biodostępności leku, wskutek
> wysycenia możliwości wchłaniania. Maksymalne
> stężenie we krwi uzyskuje po 1-4 h od podania
> doustnego. T0,5 wynosi 8-10 h. W niewielkim (<
> 30%) stopniu jest metabolizowany w wątrobie. 90%
> leku wiąże się z białkami osocza. W ciągu 24
> h 50-80% leku wydala się z moczem w postaci nie
> zmienionej. Nieznaczna część związku wydalana
> jest z żółcią - część ulega recylkulacji
> wewnątrzwątrobowej, reszta wydala się z kałem.
> Lek ulega kumulacji w organizmie nawet do kilku
> tygodni - związany z dehydrogenazą magazynowany
> jest w tkankach, głównie wątrobie i nerce.
> Przenika do jam ciała, słabo do płynu mózgowo
> - rdzeniowego. Powolne uwalnianie z płynu
> wysiękowego przedłuża jego wydalanie z
> organizmu i może nasilać działanie toksyczne.
> Należy wtedy usuwać wysięk lub prowadzić
> terapię monitorowaną. Skrót nazwy leku: MTX.
> Wskazania
> Nowotwory złośliwe i nowotworowe choroby krwi
> takie jak: ostra białaczka limfoblastyczna,
> chłoniaki złośliwe nieziarnicze, zajęcie
> o.u.n. w przebiegu ostrej białaczki, nabłoniak
> kosmówkowy, rak sutka, jądra, jajnika,
> drobnokomórkowy rak płuc, nowotwory szyi i
> głowy, nasieniaki, mięsaki kości. Lek stosuje
> się także w celu uzyskania immunosupresji,
> zwłaszcza w dermatologii, w ciężkich,
> uogólnionych i opornych na inne leczenie
> postaciach łuszczycy, łuszczycowym i
> reumatoidalnym zapaleniu stawów, oraz w
> transplantologii jako zapobieganie chorobie HvG
> oraz GvH. Znajduje zastosowanie w leczeniu chorób
> z autoagresji.
> Przeciwwskazania
> Ciąża i okres karmienia piersią.
> Nadwrażliwość na lek. Ciężka niewydolność
> wątroby i nerek. Mielosupresja. Lukopenia
> poniżej 3x109/l, trombocytopenia poniżej
> 100x109/l. Choroby zakaźne, owrzodzenia jamy
> ustnej i przewodu pokarmowego, świeżo przebyte
> zabiegi operacyjne. W niewydolności wątroby
> dawka winna być dostosowana do poziomu
> bilirubiny.
> Działanie niepożądane
> Przewód pokarmowy: jadłowstręt, nudności i
> wymioty, zapalenie błon śluzowych jamy ustnej
> oraz błon śluzowych o różnym stopniu nasilenia
> (wymaga miejscowych działań osłonowych oraz
> jest ograniczone przy prawidłowo prowadzonej
> terapii oszczędzającej); przy wysokich dawkach
> MTX - biegunka z objawami zespołu złego
> wchłaniania; krwotoczne zapalenie jelita, nawet
> perforacja. Hepatotoksyczność (podwyższenie
> aktywności enzymów wątrobowych i bilirubiny)
> najczęściej odwracalna, jednak może prowadzić
> do marskości i ostrego zaniku wątroby, przy
> długotrwałej terapii lub przy współisniejącym
> zakażeniu HBV i HCV. Układ krwiotwórczy:
> mielosupresja - leukopenia, trombocytopenia i
> niedokrwistość (nadir 7-10 dni, powrót do 14-16
> dni). Układ moczowo-płciowy: nefrotoksyczność,
> ostra martwica cewek nerkowych; leczenie wymaga
> monitorowania wydolności nerek, oliguria i
> anuria, dyselektrolitemie, mocznica, krwiomocz,
> zapalenie pęcherza moczowego, zaburzenia
> jajeczkowania i spermatogenezy, zaburzenia
> miesiączkowania, działanie teratogenne. Układ
> nerwowy: neurotoksyczność dotycząca zwłaszcza
> o.u.n. - bóle głowy, zaburzenia świadomości,
> zaburzenia widzenia, parestezje i ataksja, afazja,
> niedowład połowiczy, drgawki, przy podawaniu
> dokanałowym i napromienianiu o.u.n. może
> wystąpić podostry zespół demielinizacyjny.
> Skóra: odczyny alergiczne (wysypka, świąd,
> pokrzywka), złuszczające zapalenie skóry,
> wypadanie włosów, nadwrażliwość na światło,
> wybroczyny. Układ oddechowy: nacieki i
> śródmiąższowe zwłóknienie płuc. Inne:
> gorączka, osteoporoza (w trakcie długotrwałej
> terapii podtrzymującej wymaga ona stosowania
> formy 25 OH witaminy D3).
> Interakcje
> Słabe kwasy, np. salicylany, sulfonamidy,
> probenecyd, cefalotyna, benzylopenicylina hamują
> konkurencyjnie wydalanie MTX przez kanaliki
> nerkowe. Salicylany, sulfonamidy, fenylbutazon,
> fenytoina, tetracykliny wypierają MTX z
> połączeń z białkami, zwiększając jego
> toksyczność. Gryzeofulwina przyspiesza jego
> metabolizm i osłabia działanie. Hydrokortyzon i
> prednizon (oraz inne steroidy) osłabiają
> cytotoksyczne działanie MTX na szpik.
> Ko-trimoksazol i sulfonamidy, wykazujące podobny
> mechanizm działania, nasilają toksycznośc
> wysokich dawek leku. Mleko oraz nie wchłaniające
> się z przewodu pokarmowego antybiotyki
> (polimiksyny, aminoglikozydy) zmniejszają
> wchłanianie MTX. L-Asparaginaza poprzez hamowanie
> syntezy białek przed przejściem komórki z fazy
> G1 w fazę S, chroni komórki przed cytotoksycznym
> (w fazie S) działaniem MTX. Preparaty witaminowe
> zawierające kwas foliowy i pochodne mogą
> zmniejszyć efektywność MTX.
> Dawkowanie
> Doustnie, 5 mg raz dziennie w kombinacji z
> merkaptopurinem. Przy leczeniu łuszczycy 1,25-2,5
> mg 2 razy dziennie.
>
> Sandimmun Neoral
> Skład
> 1 kaps. zawiera 10 mg, 25 mg, 50 mg lub 100 mg, 1
> ml roztworu do picia zawiera 100 mg cyklosporyny.
> Działanie
> Cyklosporyna jest cyklicznym polipeptydem
> złożonym z 11 aminokwasów, o silnym działaniu
> immunosupresyjnym. Hamuje rozwój odczynów
> odporności komórkowej, w tym reakcji na
> alloprzeszczep, opóźnionej nadwrażliwości
> skórnej, reumatoidalnego zapalenia stawów,
> reakcji przeszczep przeciw gospodarzowi (GVHD), a
> także zależne od limfocytów T wytwarzanie
> przeciwciał. Na poziomie komórkowym hamuje
> wytwarzanie i uwalnianie limfokin, w tym
> interleukiny 2. Wydaje się, że cyklosporyna
> blokuje limfocyty w stanie spoczynku w fazie G0
> lub G1 cyklu komórkowego i hamuje stymulowane
> przez IL1 uwalnianie limfokin. Działanie to jest
> swoiste i odwracalne. Nie tłumi czynności
> mielopoetycznej szpiku. Nie hamuje fagocytozy. Po
> podaniu doustnym osiąga maksymalne stężenie we
> krwi po 1-6 h. Bezwzględna biodostępność
> wynosi 20-50% po ustabilizowaniu się stężenia
> leku we krwi. W organizmie znajduje się głównie
> poza łożyskiem naczyniowym. We krwi 33-47% dawki
> leku znajduje się we krwi, 4-9% w limfocytach,
> 5-12% w granulocytach i 41-58% w erytrocytach. W
> 90% wiąże się z białkami osocza, głównie z
> lipoproteinami. Jest metabolizowana w wątrobie do
> bardzo wielu (ponad 15) metabolitów. Wydalana
> jest głównie z żółcią, tylko w 6% z moczem,
> z czego 0,1% w postaci nie zmienionej. Końcowy
> okres eliminacji, niezależnie od dawki, wynosi 19
> h.
> Wskazania
> Przeszczepianie narządów: zapobieganie
> odrzuceniu przeszczepu po allogenicznej
> transplantacji nerek, wątroby, serca, serca i
> płuc, płuc lub trzustki; leczenie odrzucania
> przeszczepu u chorych uprzednio leczonych
> immunosupresyjnie. Przeszczepianie szpiku:
> zapobieganie odrzuceniu przeszczepu po
> transplantacji szpiku, zapobieganie lub leczenie
> choroby przeszczep przeciw gospodarzowi (GVHD).
> Choroby autoimmunizacyjne: endogenne zapalenie
> błony naczyniowej oka (czynne, zagrażające
> utratą wzroku zapalenie błony naczyniowej
> tylnego lub pośredniego odcinka oka pochodzenia
> niezakaźnego, w którym leczenie konwencjonalne
> jest nieskuteczne lub powoduje ciężkie
> działania niepożądane; zapalenie błony
> naczyniowej oka w chorobie Behceta z
> nawracającymi obostrzeniami i zajęciem
> siatkówki); steroidooporny i steroidozależny
> zespół nerczycowy, wywołany przez choroby
> kłębków nerkowych; leczenie ciężkiego
> reumatoidalnego zapalenia stawów; leczenie
> ciężkiej łuszczycy, w której konwencjonalne
> metody leczenia są nieskuteczne lub niewskazane;
> ciężkie atopowe zapalenie skóry.
> Przeciwwskazania
> Nadwrażliwość na cyklosporynę. Ciąża (kat.
> C) i okres karmienia piersią. Nie należy
> podawać z innymi lekami immunosupresyjnymi, poza
> kortykosteroidami. W zapaleniu błony naczyniowej
> oka cyklosporyny nie należy podawać chorym z
> niewydolnością nerek; w reumatoidalnym zapaleniu
> stawów, łuszczycy i atopowym zapaleniu skóry
> nie należy podawać chorym z niewydolnością
> nerek, niewyrównanym nadciśnieniem tętniczym,
> zakażeniami i nowotworami złośliwymi.
> Ostrożnie stosować w połączeniu z lekami o
> znanym działaniu nefrotoksycznym.
> Działanie niepożądane
> Zależą od dawki i ustępują po jej
> zmniejszeniu. Ze względu na osobniczą
> zmienność w przyswajaniu, rozmieszczeniu w
> organizmie i metabolizmie leku, terapia zawsze
> wymaga monitorowania. Najczęściej obserwowano:
> nadmierne owłosienie, drżenie, upośledzenie
> czynności nerek, nadciśnienie tętnicze
> szczególnie u biorców przeszczepu serca),
> zaburzenia czynności wątroby, zmęczenie,
> przerost dziąseł, zaburzenia
> żołądkowo-jelitowe (brak apetytu, nudności,
> wymioty, biegunka, bóle brzucha), uczucie
> pieczenia stóp i rąk (zwłaszcza w pierwszym
> tyg. leczenia). Niekiedy mogą wystąpić: ból
> głowy, wysypka, łagodna niedokrwistość,
> hiperkaliemia, zwiększenie stężenia kwasu
> moczowego we krwi, zmniejszenie stężenia magnezu
> we krwi, zwiększenie masy ciała, obrzęki,
> zapalenie trzustki, parestezje, napady drgawkowe,
> przemijające zaburzenia miesiączkowania lub
> ustanie miesiączkowania. Rzadko opisywano kurcze
> mięśni, osłabienie mięśni i miopatie.
> Zwłaszcza u biorców przeszczepów wątroby
> spotykano objawy encefalopatii, zaburzenia
> widzenia, czynności ruchowych i świadomości. W
> pojedynczych przypadkach obserwowano wystąpienie
> zespołu hemolityczno-mocznicowego. Rzadko
> występują odczyny alergiczne. Nieustalony jest
> wpływ leku na powstawanie chłoniaków. W czasie
> leczenia chorych nie można szczepić atenuowanymi
> szczepionkami.
> Interakcje
> Stężenie cyklosporyny we krwi zwiększają:
> ketokonazol, niektóre antybiotyki makrolidowe
> (erytromycyna, josamycyna), doksycyklina, doustne
> środki antykoncepcyjne, propafenon, antagoniści
> wapnia (diltiazem, nikardypina, werapamil).
> Stężenie cyklosporyny we krwi zmniejszają:
> barbiturany, karbamazepina, fenytoina, metamizol,
> rifampicyna, trimetoprim (podany i.v.).
> Aminoglikozydy, amfoterycyna B, cyprofloksacyna,
> melfalan, trimetoprim (podany doustnie) nasilają
> nefrotoksyczność cyklosporyny. Cyklosporyna
> może nasilać potencjalnie szkodliwe działanie
> lowastatyny i kolchicyny na mięśnie. Leki z
> grupy NLPZ mogą niekorzystnie wpływać na
> czynność nerek, dlatego przy łącznym podawaniu
> z cyklosporyną należy zachować ostrożność i
> kontrolować czynność nerek.
> Dawkowanie
> Przeszczepianie narządów: leczenie należy
> rozpocząć w ciągu 12 h przed transplantacją,
> podając 10-15 mg/kg m.c. na dobę w 2 dawkach;
> dawkę tę należy utrzymać przez 1-2 tyg. po
> operacji i stopniowo zmniejszać odpowiednio do
> stwierdzanego stężenia we krwi, aż do
> osiągnięcia dawki podtrzymującej około 2-6
> mg/kg m.c. na dobę w 2 dawkach (w przypadku
> podawania leku w połączeniu z innymi lekami
> immunosupresyjnymi, dawkę preparatu można
> zmniejszyć).
> Przeszczepianie szpiku: dawkę początkową
> należy podać w dniu poprzedzającym
> transplantację, w większości przypadków
> preferowany jest wlew dożylny, który jest
> kontynuowany przez okres do 2 tyg. po
> transplantacji, po tym okresie można przejść na
> doustne leczenie podtrzymujące w dawce około
> 12,5 mg/kg m.c. na dobę w 2 dawkach; leczenie
> podtrzymujące należy kontynuować przez co
> najmniej 3 mies (najlepiej przez 6 mies) zanim
> dawkę zmniejszy się stopniowo do zera rok po
> transplantacji. Jeżeli postać doustna jest
> podawana od początku leczenia, zaleca się dawkę
> 12,5-15 mg/kg m.c. na dobę w 2 dawkach,
> zaczynając w dniu poprzedzającym
> transplantację; większe dawki preparatu lub
> dożylne podanie leku mogą być potrzebne w
> przypadku występowania zaburzeń
> żołądkowo-jelitowych, które mogą zmniejszać
> wchłanianie leku.
> Choroby autoimmunizacyjne. Endogenne zapalenie
> błony naczyniowej oka: do wywołania remisji
> zalecana jest początkowa dawka 5 mg/kg m.c. na
> dobę w 2 dawkach aż do uzyskania remisji
> czynnego zapalenia błony naczyniowej oka i
> poprawy ostrości wzroku; w opornych przypadkach
> dawkę można zwiększyć przez pewien czas do 7
> mg/kg m.c. na dobę (jeżeli leczenie
> cyklosporyną jest niewystarczające, można
> dodatkowo podawać kortykosteroidy w dawce dobowej
> 0,2-0,6 mg/kg m.c.); w leczeniu podtrzymującym
> dawkę należy powoli zmniejszać do najmniejszej
> skutecznej, która w okresie remisji nie powinna
> być większa niż 5 mg/kg m.c. na dobę. Zespół
> nerczycowy: do wywołania remisji zalecana jest
> dawka 5 mg/kg m.c. na dobę u dorosłych i 6 mg/kg
> m.c. na dobę u dzieci w 2 dawkach, jeżeli
> czynność nerek nie wykazuje innych odchyleń
> poza białkomoczem, w przypadkach z upośledzoną
> czynnością nerek dawka początkowa nie powinna
> przekraczać 2,5 mg/kg m.c. na dobę (jeżeli
> leczenie cyklosporyną jest niewystarczające,
> zaleca się dodatkowo podawać kortykosteroidy w
> małych dawkach); w leczeniu podtrzymującym
> dawkę należy powoli zmniejszać do najmniejszej
> skutecznej. Reumatoidalne zapalenie stawów: przez
> pierwsze 6 tyg. leczenia zaleca się dawkę 3
> mg/kg m.c. na dobę w 2 dawkach, jeżeli efekt
> jest niewystarczający dawkę można stopniowo
> zwiększać maksymalnie do dawki 5 mg/kg m.c. na
> dobę (w celu osiągnięcia pełnego efektu może
> zaistnieć potrzeba stosowania preparatu przez 12
> tyg.); w leczeniu podtrzymującym dawkę należy
> dobrać indywidualnie (lek można podawać
> jednocześnie z małymi dawkami kortykosteroidów
> i/lub leków z grupy NLPZ, jak również w
> połączeniu z małą dawką tygodniową
> metotreksatu). Łuszczyca: dawkę należy dobrać
> indywidualnie, do wywołania remisji zalecana jest
> dawka początkowa 2,5 mg/kg m.c. na dobę w 2
> dawkach, jeżeli po miesiącu nie nastąpi poprawa
> dawkę można stopniowo zwiększać, nie
> przekraczając 5 mg/kg m.c. na dobę; w leczeniu
> podtrzymującym dawki należy dobrać
> indywidualnie, ustalając najmniejszą skuteczną
> dawkę, która nie powinna przekraczać 5 mg/kg
> m.c. na dobę. Atopowe zapalenie skóry: dawkę
> należy dobrać indywidualnie, zalecany zakres
> wynosi 2,5-5 mg/kg m.c. na dobę w 2 dawkach; po
> osiągnięciu zadowalającej poprawy, dawkę
> należy stopniowo zmniejszać, i jeżeli to
> możliwe, przerwać podawanie preparatu. Kapsułki
> należy połykać w całości, roztwór do picia
> należy rozcieńczyć.
> leki dostepne bez recepty, ktore sluza przede
> wszystkim natluszczeniu skory.
>
> Silol 350 F
> Skład
> Płyn zawiera dimetikon o lepkości 330-370 cSt
> lub 950-1050 cSt.
> Działanie
> Dimetikon-350, dimetikon-1000, pochodna
> silikonów, posiada niskie napięcie
> powierzchniowe, dzięki czemu po zastosowaniu na
> skórę chroni ją przed wpływem substancji
> szkodliwych oraz długotrwałym działaniem wody.
> Przeciwdziała nadmiernemu wysuszeniu skóry, nie
> wywołuje podrażnień i stanów uczuleniowych.
> Nietoksyczny i obojętny w stosunku do żywych
> tkanek. Powłoka ochronna ma trwałość około 6
> h.
> Wskazania
> Okolice skóry narażone na macerację - przetoki,
> odleżyny, sączące rany. Oparzenia.
> Zapobiegawczo - przed dermatozami zawodowymi jako
> tzw. niewidzialna rękawiczka. Pokrywanie
> opartunków przed sterylizacją w celu
> zapobieżenia przyklejaniu się do ran.
> Przeciwwskazania
> Stany zapalne skóry, nie stosować na skórę
> twarzy.
> Dawkowanie
> Zewnętrznie: składnik recepturowy roztworów,
> past i maści zawierających 5-15% Silolu.
> Smarować powierzchnie skóry narażone na kontakt
> z substancjami szkodliwymi, zabieg powtarzać po 4
> h. Preparaty 2% stosowane są do nasycania
> jałowych opatrunków na powierzchnię skóry
> pozbawioną naskórka.
>
>
> Balneum Hermal
> Skład
> 100 g płynu do kąpieli zawiera: 84,75 g oleju
> sojowego.
> Działanie
> Preparat natłuszcza skórę, tworząc na niej
> powłokę olejową, dzięki czemu zmniejsza
> wypłukiwanie z górnej warstwy skóry naturalnych
> czynników utrzymujących wilgotność; działa
> przeciwświądowo i złuszczająco.
> Wskazania
> Wspomagające leczenie wszystkich chorób skóry
> przebiegających z suchością i towarzyszącym
> jej świądem, jak atopowe zapalenie skóry,
> łuszczyca, rybia łuska, wypryski (wyprysk
> "pieluszkowy", wyprysk kontaktowy, wyprysk
> przewlekły), świąd starczy.
> Przeciwwskazania
> Nadwrażliwość na składniki preparatu. Nie
> powinien być stosowany w okresie wysiewów
> odmiany krostkowej łuszczycy.
> Działanie niepożądane
> W pojedynczych przypadkach mogą wystąpić
> zaczerwienienie, świąd i pieczenie skóry.
> Interakcje
> Dodatkowe stosowanie detergentów i mydła
> zmniejsza skuteczność preparatu.
> Dawkowanie
> Stosowanie powinno być ustalane indywidualnie w
> zależności od rodzaju i stopnia dolegliwości,
> najczęściej w odstępach 2-3 dni; w razie
> potrzeby zalecane jest codzienne stosowanie.
>
> Balneum Hermal F
> Skład
> 100 g płynu do kąpieli zawiera: 46,45 g oleju
> arachidowego, 47,0 g płynnej parafiny.
> Działanie
> Preparat silnie natłuszcza skórę, tworząc na
> niej powłokę olejową, dzięki czemu zmniejsza
> wypłukiwanie z górnej warstwy skóry naturalnych
> czynników utrzymujących wilgotność; działa
> przeciwświądowo i złuszczająco.
> Wskazania
> Wspomagające leczenie suchej, łuszczącej się,
> swędzącej i wrażliwej skóry np. w atopowym
> zapaleniu skóry (świerzbiączka ogniskowa),
> łuszczycy, rybiej łusce.
> Przeciwwskazania
> Nadwrażliwość na składniki preparatu. Nie
> powinien być stosowany w okresie wysiewów
> odmiany krostkowej łuszczycy.
> Działanie niepożądane
> W pojedynczych przypadkach mogą wystąpić
> zaczerwienienie, świąd i pieczenie skóry, w
> bardzo rzadkich przypadkach może dojść do
> zapalenia mieszków włosowych.
> Interakcje
> Dodatkowe stosowanie detergentów i mydła
> zmniejsza skuteczność preparatu.
> Dawkowanie
> Stosowanie powinno być ustalane indywidualnie w
> zależności od rodzaju i stopnia dolegliwości,
> najczęściej w odstępach 2-3 dni; w razie
> potrzeby zalecane jest codzienne stosowanie.
>
> Balneum Hermal Plus
> Skład
> 100 g płynu do kąpieli zawiera: 82,95 g oleju
> sojowego, 15,0 g polidokanolu.
> Działanie
> Preparat do kąpieli natłuszczającej o
> działaniu przeciwświądowym. Natłuszcza
> skórę, tworząc na niej powłokę olejową,
> dzięki czemu zmniejsza wypłukiwanie z górnej
> warstwy skóry naturalnych czynników
> utrzymujących wilgotność.
> Wskazania
> Wspomagające leczenie wszystkich chorób skóry
> przebiegających z suchością i towarzyszącym
> jej świądem, jak atopowe zapalenie skóry
> (świerzbiączka ogniskowa), wyprysk przewlekły,
> świąd starczy. Wspomagające leczenie
> łuszczycy.
> Przeciwwskazania
> Nadwrażliwość na glikol propylenowy zawarty w
> preparacie. Nie powinien być stosowany w okresie
> wysiewów odmiany krostkowej łuszczycy.
> Działanie niepożądane
> W pojedynczych przypadkach mogą wystąpić
> zaczerwienienie, świąd i pieczenie skóry.
> Interakcje
> Dodatkowe stosowanie detergentów i mydła
> zmniejsza skuteczność preparatu.
> Dawkowanie
> Stosowanie powinno być ustalane indywidualnie w
> zależności od rodzaju i stopnia dolegliwości,
> najczęściej w odstępach 2-3 dni; w razie
> potrzeby zalecane jest codzienne stosowanie.
>
> Der-med.
> Skład
> 1 g preparatu zawiera 30 mg soli disodowej
> monoetanoloamidosulfobursztynianu kwasu
> undecylenowego.
> Działanie
> Preparat w postaci emulsji do mycia ciała o
> działaniu natłuszczającym, przeciwgrzybiczym i
> przeciwbakteryjnym. Dzięki zdolności odtwarzania
> fizjologicznego płaszcza lipidowego wygładza i
> uelastycznia naskórek oraz przyspiesza gojenie
> istniejących zmian skórnych. Preparat pozostawia
> na powierzchni naskórka warstwę lipidową,
> działającą ochronnie i zapewniającą jego
> prawidłową regenerację. Lekko kwaśny odczyn
> (ph 5,5) zapewnia dobrą tolerancję przez
> wrażliwą skórę.
> Wskazania
> Wspomagająco w wyprysku, łuszczycy, rybiej
> łusce, grzybicy dłoni i stóp, trądziku.
> Pielęgnacja skóry niemowląt (zwłaszcza w
> przebiegu wyprysku pieluszkowego), pielęgnacja
> okolic intymnych, skóry wrażliwej lub ze
> zmianami chorobowymi, skóry starczej.
> Dawkowanie
> Stosować do mycia ciała, także pod prysznicem.
> W grzybiczych zakażeniach skóry oraz ich
> profilaktyce zaleca się pozostawienie piany na
> skórze przez kilka minut, a dopiero potem jej
> spłukanie wodą.
>
> Linola
> Skład
> 100 g maści zawiera 815 mg nienasyconych kwasów
> tłuszczowych (w tym 210 mg kwasu linolowego i
> 520 mg kwasu 9,11-oktadekadienowego). 100 g kremu
> zawiera 500 mg nienasyconych kwasów tłuszczowych
> (w tym 130 mg kwasu linolowego i 325 mg kwasu
> 9,11-oktadekadienowego).
> Działanie
> Zawarte w preparacie nienasycone kwasy tłuszczowe
> wywierają miejscowe działanie przeciwzapalne
> oraz wpływają na utrzymanie naturalnej bariery
> skóry i jej regenerację. Działanie to jest
> prawdopodobnie związane z hamowaniem syntezy
> prostaglandyn i leukotrienów przez nienasycone
> kwasy tłuszczowe oraz wpływem wywieranym na
> barierę skóry przez powstające w naskórku ich
> metabolity.
> Wskazania
> Maść. Samoistne pęknięcia lub uszkodzenia
> skóry, związane z wykonywaniem pracy (otarcia,
> zadrapania, oparzenia). Wspomagająco w
> przewlekłym wyprysku kontaktowym (zwłaszcza w
> okresie lichenizacji), w neurodermicie,
> zaburzeniach rogowacenia (m.in. rybia łuska),
> atopowym zapaleniu skóry i leczeniu innych
> alergicznych chorób skóry po odstawieniu
> miejscowo stosowanych kortykosteroidów.
> Krem. Choroby skóry przebiegające z łojotokiem
> lub samoistnym pękaniem skóry. Mechaniczne,
> chemiczne i termiczne uszkodzenia skóry.
> Wspomagająco w stanach zapalnych skóry po
> odstawieniu miejscowo stosowanych
> kortykosteroidów.
> Przeciwwskazania
> Nadwrażliwość na składniki preparatu.
> Środki ostrożności
> Maści nie należy stosować na skórę
> łojotokową.
> Działanie niepożądane
> Sporadycznie kontaktowe zapalenie skóry.
> Dawkowanie
> Maść lub krem nanosi się kilka razy dziennie na
> chorobowo zmienioną powierzchnię skóry.
>
> Linola
> Skład
> 100 g preparatu zawiera 48 g parafiny ciekłej i
> 44 g mieszaniny estrów kwasów tłuszczowych.
> Działanie
> Dodatek do kąpieli o właściwościach
> natłuszczających i regenerujących naskórek -
> mieszanina nienasyconych kwasów tłuszczowych.
> Preparat jest emulsją ulegająca rozproszeniu w
> wodzie. Parafina płynna i estry kwasow
> tłuszczowych oczyszczają chorobowo zmienioną
> skórę, usuwają łuski oraz działają
> natłuszczająco i regenerująco na uszkodzoną
> skórę.
> Wskazania
> Wspomagająco w leczeniu dermatoz przebiegających
> z wysuszeniem i złuszczaniem naskórka
> (łuszczyca, świerzbiączka, rybia łuska).
> Przeciwwskazania
> Pełnych kąpieli nie należy stosować u
> pacjentów gorączkujących, z niewydolnością
> krążenia lub nadciśnieniem tętniczym.
> Dawkowanie
> 20-40 ml preparatu dodaje się do wanny pełnej
> wody. W zależności od stanu skóry kąpiel
> stosuje się codziennie lub 2-3 razy w tygodniu
> przez 4 tyg. (bądź do uzyskania poprawy); czas
> kąpieli nie powinien przekraczać 15-20 min
> (dzieci krócej). Preparat (w ilości 20 ml)
> można też stosować do kąpieli pod prysznicem,
> po uprzednim rozcieńczeniu i naniesieniu na
> wilgotną skórę.
> Uwagi
> Do kąpieli nie należy stosować mydła lub
> innych środków myjących.
>
>
> Oilatum
> Skład
> 100 g emulsji zawiera 63,4 g parafiny płynnej.
> 100 g żelu do kąpieli zawiera 70 g parafiny
> płynnej oraz środki powierzchniowo czynne.
> Działanie
> Preparaty do kąpieli leczniczej. Parafina płynna
> zmiękcza naskórek, łagodzi podrażnienia,
> nawilża i natłuszcza skórę, zapobiegając jej
> wysuszeniu. Zmniejsza świąd, szorstkość i
> złuszczanie skóry, powodując jej wygładzenie.
> Wskazania
> Emulsja: kąpiel lecznicza w celu złagodzenia
> podrażnionej, suchej, swędzącej i łuszczącej
> się skóry u dorosłych i dzieci. Żel: mycie
> rąk u pacjentów z wypryskiem kontaktowym dłoni
> oraz mycie pod prysznicem jako leczenie
> wspomagające podrażnionej i suchej skóry ze
> świądem, wypryskiem i stanem zapalnym.
> Przeciwwskazania
> Nadwrażliwość na składniki preparatu, skóra
> tłusta. Żelu nie należy stosować do kąpieli w
> wannie.
> Dawkowanie
> Emulsja. Dorośli: 10-20-minutowa kąpiel w wannie
> z dodatkiem 3-4 nakrętek emulsji. Dzieci: kąpiel
> z dodatkiem emulsji w odpowiednich proporcjach na
> wanienkę wody, tj.: niemowlęta 0,5-2 nakrętki
> emulsji; dzieci 1-2 nakrętki emulsji. Preparat
> można też stosować do miejscowego oczyszczania
> skóry, tj. w zwilżoną skórę wciera się
> niewielką ilość emulsji, a następnie spłukuje
> wodą.
> Żel. Niewielką ilość żelu wciera się w
> zwilżoną skórę, a następnie spłukuje wodą.
> Preparat można stosować do mycia rąk i twarzy
> pod bieżącą wodą lub do mycia całego ciała
> pod prysznicem.
> Uwagi
> Chronić oczy przed kontaktem z nierozcieńczonym
> preparatem.
>
> Lubex
> Skład
> 1 g preparatu zawiera 30 mg soli disodowej
> monoetanoloamidosulfobursztynianu kwasu
> undecylenowego.
> Działanie
> Preparat w postaci emulsji do mycia ciała o
> działaniu przeciwgrzybiczym, przeciwbakteryjnym i
> przeciwłojotokowym. Pozostawia na powierzchni
> naskórka ochronną warstwę lipidową,
> łagodzącą podrażnienia i zmiany skórne oraz
> przeciwdziałającą nadmiernej suchości skóry.
> Dzięki zdolności utrzymywania stałej wartości
> pH = 5,5 (która odpowiada fizjologicznemu
> odczynowi skóry) nie narusza ochronnego płaszcza
> lipidowego naskórka. Nie zawiera barwników,
> środków zapachowych i związków
> konserwujących, dzięki czemu jest szczególnie
> przydatny u osób z alergią.
> Wskazania
> Wspomagająco w trądziku (także różowatym),
> grzybicach skóry (oraz ich profilaktyce),
> wyprysku - szczególnie dziecięcym (zwłaszcza w
> połączeniu z pleśniawkami), zapaleniu sromu i
> żołędzi prącia, łojotokowym zapaleniu skóry,
> ropnych chorobach skóry, liszaju, łuszczycy i
> innych dermatozach. Ponadto preparat jest zalecany
> dla osób z nadwrażliwością na mydło lub ze
> skórą wrażliwą, do pielęgnacji niemowląt,
> higieny intymnej, profilaktyki odleżyn.
> Dawkowanie
> Stosować do mycia chorobowo zmienionej skóry.
>
> Alantan
> Skład
> 1 g maści zawiera 20 mg alantoiny.
> Działanie
> Alantoina działa przeciwzapalnie i ściągająco
> oraz przyspiesza ziarninowanie i pobudza tworzenie
> naskórka. Przyspiesza także czyszczenie ran,
> wywiera działanie przeciwzapalne i ściągające.
> Maść działa łagodząco na stany zapalne skóry
> i błon śluzowych, usuwając także objawy
> nadmiernego rogowacenia i złuszczania.
> Wskazania
> Trudno gojące się rany, oparzenia (także
> słoneczne), przewlekłe stany zapalne skóry
> przebiegające z nadmiernym złuszczaniem i
> rogowaceniem (m.in. atopowe zapalenie skóry,
> wyprysk, łuszczyca), płytkie owrzodzenia, ubytki
> skóry i błon śluzowych.
> Przeciwwskazania
> Nadwrażliwość na składniki preparatu. Nie
> stosować w ostrym stanie zapalnym ze zmianami
> sączącymi.
> Dawkowanie
> 2-3 razy dziennie nanosi się maść na zmiany
> chorobowe. Można stosować w opatrunku
> okluzyjnym, zmienianym 1-2 razy dziennie.
>
> Alantavit
> Skład
> 100 g maści zawiera 1,0 g alantoiny; 100 000 j.m.
> witaminy A; 50 000 j.m. witaminy D3.
> Działanie
> Lek o skojarzonym działaniu składników. Pobudza
> ziarninowanie, przyspiesza oczyszczanie się ran,
> ułatwia usuwanie tkanki martwiczej, wzmaga
> procesy naskórkowania, działa keratolitycznie.
> Witaminy ułatwiają odtwarzanie i regenerację
> naskórka.
> Wskazania
> Leczenie trudno gojących się ran, oparzeń,
> łuszczycy, przewlekłego wyprysku, owrzodzeń.
> Przeciwwskazania
> Nadwrażliwość na składniki preparatu.
> Dawkowanie
> Nakładać raz dziennie na zmienioną chorobowo
> skórę lub wcierać w wykwity 2-3 razy dziennie
> niewielką ilość maści.
>
> Echinapur
> Skład
> 1 tabl. zawiera 100 mg koncentratu z jeżówki
> purpurowej, co odpowiada 2 mg polifenolokwasów w
> przeliczeniu na kwas kawowy. Maść zawiera 5 g
> koncentratu z jeżówki purpurowej o zawartości
> 2% polifenolokwasów.
> Działanie
> Preparat doustny działa immunostymulująco
> (zwiększa ogólną odporność organizmu na
> infekcje bakteryjne i wirusowe). Maść
> przyspiesza gojenie zmian skórnych.
> Wskazania
> Pomocniczo w infekcjach górnych dróg
> oddechowych, przewlekłych stanach kataralnych.
> Zewnętrznie w postaci maści w leczeniu trudno
> gojących się ran, egzemach, a także łuszczycy,
> półpaścu, owrzodzeniach podudzi i zmianach
> alergicznych skóry.
> Dawkowanie
> Dorośli 3 razy dziennie po 2 tabl., dzieci 3 razy
> dziennie po 1 tabl. Maść: cienką warstwę
> nanosić na chorobowo zmienioną skórę 2-3 razy
> dziennie.
>
> Flexiderm
> Skład
> 1 g maści zawiera 10 mg kompleksu
> sylimarynowo-fosfolipidowego o zawartości
> flawonolignanów w przeliczeniu na sylibinę -
> 30%.
> Działanie
> Maść o działaniu przeciwzapalnym i
> przeciwalergicznym. Zawiera sylimarynę
> (flawonolignan nasion ostropestu plamistego)
> połączoną z fosfolipidami o właściwościach
> przeciwutleniających. Kompleks
> sylimarynowo-fosfolipidowy posiada zdolność do
> usuwania wolnych rodników.
> Wskazania
> Pomocniczo w leczeniu przewlekłych schorzeń
> skóry (wyprysk, rumień, atopowe zapalenie
> skóry, łuszczyca, nadmierne wysuszenie skóry),
> oparzeń, odmrożeń.
> Przeciwwskazania
> Nadwrażliwość na składniki preparatu.
> Dawkowanie
> Zewnętrznie. Na zmienione chorobowo miejsca na
> skórze nanieść niewielką ilość maści.
> Stosować kilka razy dziennie.
>
> Septalan
> Skład
> 1 g maści zawiera 1,25 mg trypaflawiny i 20 mg
> alantoiny.
> Działanie
> Maść o działaniu antyseptycznym i
> bakteriobójczym akryflawiny oraz keratolitycznym
> i przyspieszającym ziarninowanie alantoiny.
> Wskazania
> Trudno gojące się rany, owrzodzenia podudzi,
> oparzenia, łuszczyca.
> Przeciwwskazania
> Nadwrażliwość na składniki preparatu.
> Działanie niepożądane
> Fotodermatozy.
> Dawkowanie
> Zewnętrznie: na powierzchnię skóry chorobowo
> zmienionej wcierać 2-3 razy dziennie, w przypadku
> naruszenia ciągłości skóry nakładać na
> jałowej gazie raz dziennie.
>
> Linomag
> Skład
> 1 g maści (kremu) zawiera 200 mg; 1 g płynu
> zawiera 25 mg witaminy F.
> Działanie
> Preparat zawiera zespół substancji, zwanych
> witaminą F. Nazwą tą objęte są niezbędne dla
> organizmu wielonienasycone egzogenne kwasy
> tłuszczowe. Zawiera 3 główne kwasy nienasycone
> - linolowy, linolenowy i arachidowy. Każdy z nich
> posiada trzy podwójne nienasycone wiązania.
> Przez swój wpływ na metabolizm lipidów są one
> czynnikiem niezbędnym do wzrostu i prawidłowej
> czynności skóry. Przyspieszają ziarninowanie i
> prawidłową regenerację skóry.
> Wskazania
> Wypryskowe zapalenie skóry, odleżyny,
> owrzodzenia żylakowate podudzi, łojotok,
> łuszczyca, nadżerki ginekologiczne, oparzenia,
> odmrożenia.
> Dawkowanie
> Zewnętrznie kilka razy dziennie cienką warstwę
> maści, kremu lub płynu nanieść na chorobowo
> zmienioną skórę.
>
> Dermovit F
> Skład
> 1 g maści zawiera 25 mg witaminy F.
> Działanie
> Witamina F jest mieszaniną nienasyconych kwasów
> tłuszczowych, zawiera kwas linolowy i
> arachidonowy, stanowi ważny składnik błon
> komórkowych. Jest także składnikiem
> fosfolipidów i substratem w procesie biosyntezy
> prostaglandyn. Działa osłaniająco w stosunku do
> witaminy E, bierze udział w transporcie
> tłuszczów przez błony komórkowe. Stosowana
> miejscowo działa odżywczo i regenerująco,
> powodując uelastycznienie skóry zwiotczałej i
> zmarszczonej.
> Wskazania
> Dermatozy, łuszczyca, wyprysk oraz zmiany
> troficzne skóry.
> Dawkowanie
> Po dokładnym umyciu i wysuszeniu skóry nanosi
> się 2 razy dziennie rano i wieczorem niewielką
> ilością maści na miejsca chorobowo zmienione.
>
> Aksoderm
> Skład
> 1 g maści zawiera 400 j.m. retinolu.
> Działanie
> Preparat do stosowania zewnętrznego, zawierający
> retinol (witamina A). Witamina A jest czynnikiem
> niezbędnym dla prawidłowego funkcjonowania
> skóry i błon śluzowych. Wpływa regenerująco
> na naskórek, zapobiega jego rogowaceniu i
> łuszczeniu się. Łagodzi stany zapalne skóry
> oraz działa wspomagająco w leczeniu zmian
> skórnych i trudno gojących się ran. Wygładza
> skórę, usuwa przebarwienia i zwiększa
> odporność na zakażenia chorobowo zmienionego
> naskórka.
> Wskazania
> Nadmierne rogowacenie naskórka, wyprysk, źle
> gojące się rany, oparzenia i odmrożenia.
> Przeciwwskazania
> Nadwrażliwość na retinol. Nie stosować w
> skojarzeniu z kosmetykami o działaniu
> wysuszającym i ściągającym.
> Interakcje
> W skojarzeniu z kosmetykami o działaniu
> wysuszającym i ściągającym może wywołać
> podrażnienie skóry.
> Dawkowanie
> Skórę zmienioną chorobowo smaruje się maścią
> 2-3 razy dziennie; w stanach ostrych
> częstotliwość stosowania można zwiększyć.
BOZE SWIETY !!!!!!TOZ TO PRAWDZIWA SKARBNICA WIEDZY...DZIEKI.!!!!.MAM TERAZ DUZO WIEKSZE ROZEZNANIE CZYM KARMIONO MNIE DO TEJ PORY...BRRR.. !!! JESZCZE NIE MOGE OCHLONAC Z WRAZENIA....